Logboek LWBO Hoorn

Lezers, Het absolute hoogtepunt van ons bezoek
was een privé-rondleiding in de verblijven van de
tijgers en leeuwen. Henk verdeelde ons in
twee groepen met de mededeling dat wij helemaal
links tegen het hek achter hem moesten aanlopen.
Als eerste zagen we Goldie (19 jaar met pensioen
uit circus Renz). Toen iets heel indrukwekkends:
die vrijdag daarvoor was Masrya, een 3 jaar oude
leeuwin uit Cairo in Hoenderdaell aangekomen.
Masrya had geen nagels meer en haar verblijf was
in een kooi in de hete zon waar ze alleen maar kip
te eten kreeg. Een Duitse mevrouw had het leed
opgemerkt en een stichting in Luxemburg ingelicht.
Nu verblijft ze naast Nero een welpje uit een Frans
circus waarvan de verzorgers hopen dat ze
natuurlijke dingen van Nero leert. Masrya krijgt nu alleen maar rood vlees. Verder waren er nog meer tijgers en leeuwen. Ik zat in groep 2, toen we groep 1 door het hek terug zagen komen zagen ze er bleekjes en geschokt uit.
Laura had het gepresteerd om toch tegen het tijgerverblijfhek aan te gaan staan onder het mom van “doet hij (Henk) toch ook”. Ze had wel aangevallen kunnen worden!

Helaas hadden we geen tijd meer om de roofvogels te bewonderen.
We hebben wel nog stokpaardjes gezien.
Wat zijn ze toch grappig. Op de terugweg
bij cafe De Postboot chocomel gedronken en een
accu opgehaald. Laura heeft nog een mini piano-
concertje gegeven. Nadat we Sven in Grootebroek
hadden afgezet namen we een rookpauze.
Perdita vroeg aan Martijn of hij het leuk had
gevonden. Hij zei: JA HOOR, WAS U NIET BANG
OM OPGEGETEN TE WORDEN……………….

Groetjes, Gerja

Foto’s: Guido van Olffen

Laura en een ringstaart Maki

Met z’n allen op de foto

Kijkje achter de schermen

Chocomel bij André Accu en Dil

Op maandag 18 februari 2013 is het LWBO
naar dierenpark Hoenderdaell geweest.
Gerja heeft hier een verslag van gemaakt:

Hallo lezers,
Annemiek (vrijwilliger) heeft een buurman
Henk Gerber die als vrijwilliger op het
landgoed Hoenderdaell in Anna Pauwlona werkt. Onder de indruk van zijn verhalen (tijgers, leeuwen, aapjes etc.) kwam ze op
het idee om met het LWBO het landgoed
te bezoeken.
Yahoo! Lekker weer op schoolreisje!
We gingen met 11 mensen in de bus en in
de auto van Suzanne op pad.
Bij binnenkomst zagen we een soort kinderboerderij met van alles en nog wat. Vervolgens op zoek naar Henk die we
vonden in een bloedhete kas waar
vleermuizen, flamingo’s, tropische vogels,
twee kaaimannen, aapjes met witte punkkapseltjes en nog veel dieren wonen.
Henk begeleidde ons door 2 deuren naar buiten, maar de ringstaart maki’s.
Opeens gaat een verzorgster met twee
borden fruit in haar handen keihard schreeuwen, alsof ze totaal in paniek
raakte. Wij schrokken ook wel van haar
reactie.
Toen we op het apeneiland stonden
zei Henk keihard TRUT! Hihihi…
Toen startte onze eerste indrukwekkende ervaring.
Maki’s op je hoofd, beide schouders, overal.
Ze klimmen en springen vrolijk in het rond.
Fotograaf Guido was hun favoriet, hij had
die morgen voor we vertrokken nog een schone jas aangedaan. Lezers, zijn jas
onder de witte poepstraaltjes van die
leuke, mensvriendelijke maki’s.
Daarna op naar 3 capucijnerapen (volgens Henk de criminelen van het landgoed):
Stelen heel snel smartphones, eten, brillen als je te dicht bijkomt. Dat werd Laura’s eerste waarschuwing NIET TE DICHTBIJ!
Ook zagen we kleine Corzac-vosjes. Ik vroeg aan Henk wat eten ze? 6 dagen eendagskuikens en één dag ossenhaas. Ik: ”Zo, die zijn beter af dan wij……’ Perdita: ‘Valt toch wel mee?’
Ik:  ‘Eet jij één keer per week ossenhaas’? Perdita: ‘Nee.’ Hahaha…
We hebben wolven gezien en in een ander verblijf hun vroegere geredde welpjes. Het was op 30 april toen ze gered werden en ze kregen de namen Alex, Amalia, Alexia en Ariane. Een bezoeker had een brief gestuurd aan Willem Alexander en Willem Alexander heeft gereageerd en dat ze zeker een keer langskomen.
SO FAR PART 1. Gerja

Foto’s: Guido van Olffen