Een lieve hond is vorige week ingeslapen.
Benny was één van de vier scheepshonden van het LWBO. Hij had niet zo ‘n fijn leven achter de rug, maar drie jaar geleden is hij geadopteerd door Jos en Heleen, en dat betekende voor Benny nog een paar mooie jaren op de Oosterpoort en bij het LWBO.
Benny is z’n vertrouwen in de mens nooit kwijtgeraakt. Hij was een zachtaardig hondje dat altijd de nabijheid van mensen opzocht. Vol overgave legde hij z’n kop op je schoot. Ook met andere honden kon hij goed samen. Fox en Benny groetten elkaar altijd met een ‘kusje’ en dat is iets wat Fox niet zo gauw doet. Maar Benny was zijn vriend en dat zegt heel wat.
Benny hoorde en zag niet meer goed. Als er op een leeg dek één kopje koffie stond, dan kon je er gif op in nemen dat Benny er overheen walste. Meerdere keren is hij tussen wal en schip terechtgekomen en in openstaande luiken gedonderd. Wat dat betreft was het wel een zorgenkindje. Twee keer is hij zelfs van het balkon van de Oosterpoort gevallen (9 meter), maar iedere keer herstelde hij weer.
Een paar dagen voor zijn dood was Benny nog enthousiast mee met een LWBO-picknick. Hij wilde meer dan dat hij nog kon. De dagen daarna ging hij hard achteruit, zijn lichaam was op. De dierenarts heeft hem laten inslapen om een einde aan zijn lijden te maken.
Bij het LWBO is iedereen verdrietig en onder de indruk van de dood van Benny. Binnenkort gaan we met z’n allen de as van Benny op het water verstrooien.
Bedankt Benny dat je bij ons bent langsgekomen. We wisten dat het niet voor heel lang zou zijn, maar het doet toch zeer.
En Jos en Heleen, veel sterkte met het gemis en de leegte!
